வென்றவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள்!

நான் "தலைப்பைச் சொல்லுங்கள்.. பரிசை வெல்லுங்கள்” என்றொரு போட்டி அறிவித்திருந்தேனல்லவா.. அதில் வென்றவர்களை அறிவிக்கும் பதிவுதான் இது.


கொஞ்சம் சுயபுராணத்தோடு இதை எழுதுகிறேனே.. ப்ளீஸ்.. நேற்று சில தலபுராணத்தைப் படித்த நீங்கள் இந்த சுய புராணத்தையும் படியுங்கள்.

*****************

உடுமலைப்பேட்டையில் நானிருந்தபோது எனக்கு இருந்த நண்பர்கள் பலரும் ஆர்டிஸ்ட்தான். ஆர்டிஸ்ட் என்றால் நடிகர்களல்ல. வண்ணக்கலைஞர்கள். ஜனனி ஆர்ட்ஸ்-வெங்கடாசலம், கனலி கலைக்கூடம் - கனலி, ஸஸி ஆர்ட்ஸ் - சசி, பாக்யா ஆர்ட்ஸ் (தற்போது பாரதி கலைக்கூடம்) நாகராஜ், தமிழி கலைக்கூடம் - முத்து, ஜீவன் ஆர்ட்ஸ் - சௌந்தர், பாலு என்று எல்லா நண்பர்களும் கலைத்துறையிலிருந்தார்கள்!

அப்படி அவர்களோடு இருந்தபோது வரும் விளம்பரங்களுக்கு ஏதேனும் கேப்ஷன்
சொல்ல என்னை கலந்தாலோசிப்பார்கள். க்ரியேடீவ்வாக சிந்திக்க உகந்த களமென்பதில் எனக்கும் மிக விருப்பம்.

‘துணிக்கடைகளில் இது தனிக்கடை’, ‘தரம் 100% தள்ளுபடி 50%’, ‘ஆரவாரமான ஆரம்பம்’, ‘வண்ணங்கள் பேசும்போது வார்த்தைகள் எதற்கு’, டைட்டானிக் வந்தபோது அந்த தியேட்டர்முன் வைக்கப்பட்ட ஒரு பேனரில் ‘உண்மையான காதலுக்கு டைட்டானிக், உறுதியான தையலுக்கு பெஸ்ட் டெய்லர்ஸ்’, 'இளமையை விரும்பும் இளைஞர்களுக்காக’ போன்ற பல அப்போது தோன்றி சொன்னவைதான். அவற்றில் பல இப்போது பிரபல வாக்கியங்கள். இதையெல்லாம் நான்தான் சொன்னேனென்று சொல்லவரவில்லை. ஆனால் அப்போது சொன்னபோது நான் கேள்விப்படாத புதியவைகளை தான் சொல்லியிருக்கிறேன்.


என் நண்பர் கனலி (தற்போது திருப்பூர்வாசி) தனது கலைக்கூட போர்டில் ஒரு விரலில் வண்ணத்துப்பூச்சி அமர்ந்திருக்கும் ஸ்டில்லை வரைந்துவிட்டு “இதற்கு ஏற்ற மாதிரியும், ஆர்ட்ஸுக்கு ஏற்ற மாதிரியும் ஒரு கேப்ஷன் குடுங்க கிருஷ்ணா” என்றார். சட்டெனறு சொன்னேன் என்றால் ‘புருடாவைப் பாருடா’ என்பீர்கள். சட்டென்றெல்லாம் சொல்லவில்லை. கொஞ்சம் யோசித்து ‘விரல் நுனியில் விஷயங்கள்’ என்றேன். விரல் நுனியில் அமர்ந்திருக்கும் பட்டாம்பூச்சி படத்துக்கும், விரல் நுனியில் ப்ரஷ்ஷை வைத்து வரையும் வண்ணக் கலைஞர்க்கும் அது பொருந்திற்று.

நகைக்கடை வைத்திருக்கும் வேறொரு நண்பனான செந்தில் தனது கடையின் பர்ஸைத் திறக்கும்போது உள்ளே தெரியும் வண்ணம் ஒரு வாசகம் கேட்க, ‘இனி உங்களுக்கு பொற்காலம்’ என்ற கேப்ஷன் கொடுத்தேன். பலராலும் பாராட்டுப் பெற்றது அது!


ஒரு சிறுவன் அம்பெய்துவது போல ஒரு படம் வரைந்து வாடிக்கையாளர்களை கவர்வது போல கேப்ஷன் கேட்க, ‘வச்ச குறி தப்பாது’ என்று எழுதினோம். இன்னொரு நண்பர் தனது கடைக்கு வித்தியாசமான வாழ்த்து வேணுங்க என்றார்.
அவரிடம் சொல்லாமலே ‘வித்தியாசமான வாழ்த்துக்களோடு’ என்றே எழுதிவைத்தோம்! ‘என்னய்யா இது வித்தியாசமான வாழ்த்து?’ என்று கேட்டவர்களிடம் ‘இது வித்தியாசமான வாழ்த்து இல்லைன்னு யாரும் சொல்ல முடியாதுங்களே’ என்றோம்!


அப்போது ஏதாவது பேனரில் எழுதி விட்டு, இது என்ன கடைக்கான விளம்பரம் என்று மக்களை கொஞ்சநாள் பார்க்கவைத்துவிட்டு, பிறகு எழுதும் ட்ரெண்ட் ஆரம்பமாகி இருந்தது. பொள்ளாச்சியில் ஒரு கடைக்காக இப்படி ஒரு சில பேனர்கள்வைத்துவிட்டு ஒன்றுமே எழுதாமல் என்னை அழைத்து ‘எதுனா சொல்லுப்பா ஒரு வாரம் கழிச்சுதான் கடையைப் பத்தி எழுதணும். அதுவரைக்கும் எல்லாரும் பாக்கறா மாதிரி’ என்று நண்பர் கேட்க ஒரு இடத்தில் ‘நாளைக்கு இந்த விளம்பரத்தைப் பாருங்கள்’ என்று எழுதினோம். (ஏழு நாளும் அதுதான்!)


என்னுடைய இந்த விளம்பர ஆர்வம் நான் டூ-வீலர் வாங்கியபோதும் விடவில்லை. ஸ்ப்ளெண்டர் பைக் வாங்கி ரிஜிஸ்ட்ரேஷன் நம்பர் வரும் வரை எல்லோரையும் போல FOR REGN என்று எழுதாமல் சினிமா விளம்பரம் போல

RTO வழங்கும்


REGN. No.


விரைவில்....



என்று எழுதி வைத்திருந்தேன். ஒரு ட்ராஃபிக் சார்ஜெண்ட் நிறுத்தி

படித்து ரசித்துப் பாராட்டினார் அதை!



சரி... போதும்டா உன் புராணம் என்பது கேட்கிறது. இனி போட்டி முடிவுகளுக்கு வருவோம்!

இரு கைகள் இணைந்திருக்கும்(அந்தக் கைகள் இரண்டுமே உமாவின் கைகள்தான்) அந்தப் படத்திற்கு பதிவு வந்த ஒரு சில நிமிடங்களிலேயே வந்து ‘இணைந்த கைகள்’ என்று கேப்ஷன் கொடுத்து ‘புதுகைத்தென்றல்’ என்னை ஆச்சர்யப்படுத்திவிட்டார்! புதுக்கோட்டையிலிருந்து, சென்னைக்காரரை மணம்புரிந்து தற்போது ஹைதராபாத்வாசியாகிவிட்ட இவருக்கு பரிசு கொடுக்காவிட்டால் நியாயமே இல்லை!

என் ச்சாய்ஸ் புதுகைத்தென்றல்தான்!


வாசகர்கள் ச்சாய்ஸ் அதிஷா! MEETடாத கைகளும் அருமை! (ஒக்கார்ந்து ஓட்டுப்போட்டாரோ? கடைசி நாள் டக டகன்னு ஓட்டு ஏறிடுச்சு இவருக்கு. ஒருவேளை அதுக்கு முன்தினம் பெங்களூர் சென்று கேன்வாஸ் செய்ததன் பலனா?)


ஏற்கனவே NATHAS மற்றும் ஆர்.நாகப்பன் இருவருக்கும் சிறப்பு பரிசு என்றிருந்தேன்.

அதில் NATHAS வெளிநாட்டில் இருப்பதால் அந்தப் பணத்தை வறியவர்களுக்கு உதவ உபயோகித்துக் கொள்ளுங்கள்.. நான் இந்தியா வரும்போது அவன்-அது=அவள் புத்தகத்தை வாங்கிப் படித்துக் கொள்கிறேன் என்றிருக்கிறார். அவரது எண்ணத்துக்கு எல்லோர் சார்பாகவும் கைகுலுக்கல்கள்! அருகிலுள்ள ஒரு பள்ளியில் நோட்டுப் புத்தகம் வாங்க இயலாமல் இருக்கும் ஒன்றிரண்டு குழந்தைகளுக்கு நோட்டுகள் வாங்கிக் கொடுக்கலாமென்றிருக்கிறேன்.


ஆர்.நாகப்பன் சென்னைக்காரர். அவருக்கு புத்தகம் நேற்று கொரியரில் அனுப்பப்பட்டு விட்டது. ஒரு ஆச்சரியம் அவர் இருப்பது திருப்பூர் குமரன் சாலை!


ஆகவே புதுகைத்தென்றலும், அதிஷாவும் எனது மின்னஞ்சலுக்கு (kbkk007@gmail.com) தங்களது முகவரியை அனுப்பி வைக்குமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்படுகிறார்கள். புத்தகம் பேக் செய்யப்பட்டுவிட்டது. அட்ரஸ் ஒட்டி அனுப்புவதுதான் பாக்கி!


ஒரு முக்கியமான வேண்டுகோள்: ஆர்.நாகப்பன், அதிஷா இருவரும் 31ம்தேதி
நடைபெறும் அவன்-அது=அவள் புத்தக வெளியீட்டுவிழாவிற்கு சென்று ஆசிரியரிடம் புத்தகத்தில் கையெழுத்து பெற்றுக் கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்படுகிறார்கள்! அதிஷா கண்டிப்பா போவாரு.. நாகப்பன் சார் நீங்க?