ஞாபகமறதி - இது செக்ஸைப் பற்றிய பதிவு அல்ல!

முன்னரே சொல்லிவிடுகிறேன். இது செக்ஸைப் பற்றிய பதிவு அல்ல!




உங்களுக்கு ஞாபகமறதி வந்ததுண்டா? என்னது ஞாபகமில்லையா.. அதுசரி!

எனக்கு ஞாபகமறதி கொஞ்சம் அதிகம். எனக்கு ஞாபகமறதி இருக்கிறது என்பது உட்பட பல விஷயங்களை நான் மறந்துவிடுகிறேன்.

இதுநாள் வரை வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு மறுபடி நான் திறக்காத நாட்கள் மிகக் குறைவு! ஹெல்மெட், செல்ஃபோன், நோட், பர்ஸ் என்று எதையாவது எடுக்க மறந்து மறுபடி திறந்து எடுப்பேன். அப்படி திறக்காமல் இருந்தால், என்ன மறந்தேன் என்றே மறந்ததால்தான் இருக்குமே தவிர, எதையும் மறக்காததால் இருக்காது.

அதேபோல என்னை நானே மிகக் கேவலமானவனாக உணர்வது, என் பழைய ஸ்கூல் ஃப்ரெண்ட்ஸையோ, அல்லது முன்பு என்னோடு பணிபுரிந்தவர்களையோ பார்த்து, அவர்கள் அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டபிறகும்கூட அடையாளம் காண முடியாமல் தவிக்கும்போதுதான். ஆனால் ஒரு நல்ல விஷயம், எந்த சினிமாத்தனமான சமாளிப்பும் இல்லாமல் ‘ஸாரிங்க. ஞாபகம் வெச்சுக்கற விஷயத்துல நான் ரொம்ப மோசம்க. தப்பா நெனைச்சுக்காதீங்க. நீங்க யாருன்னா சொன்னா தேவலை’ என்று ஸ்ட்ரெய்ட்டாகக் கேட்டுவிடுவது என் வழக்கம். அதையும், இதையும் சொல்லி அசடு வழிவதை விட, இது பெட்டர் என்பதை பலமுறை உணர்ந்திருக்கிறேன்!

ஆனால் சினிமாப் பாடல் எதையாவது கேட்டு ‘அட.. இதை எங்கோ கேட்டிருக்கிறேனே..’ என்று மனது எண்ண ஆரம்பித்துவிட்டால் மனதைப் போட்டு கிளறி எடுத்து அந்தப் பாடலை கொண்டுவந்து விட்டுதான் மறுவேலை! ஏனென்று யோசித்தால் பாடல்கள்மீது எனக்கிருக்கும் ஆர்வமோ என்று தோன்றுகிறது!







நம் மூளையின் செல்கள் தேவையானவற்றை மட்டுமே ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள்ளும். தேவையற்றவை சமீபத்தில் நடந்தெதென்றாலும் ஞாபகத்தில் இருக்காது. உதாரணத்துக்கு ஐந்துவருடங்களுக்கு முன்பு உங்கள் காதலியுடன் எந்தப் படத்துக்குப் போனீர்கள் என்ற ஞாபகம் இருக்கும். ஆனால் ‘போன வாரம் சனிக்கிழமை காலை என்ன சாப்பிட்டாய்?’ என்றால் ஞாபகம் இருக்காது.




சுஜாதா ஒருமுறை ஏதோ ஒரு கல்லூரியில் ஞாபகமறதியைப் பற்றி பேசப் போனார். மேலே சொன்ன உதாரணத்தை வைத்துக் கொண்டு, ஞாபகமறதியைப் பற்றி விளக்கலாம் என்று நினைத்த சுஜாதா, பேச்சின் போது நடுவே மேடையில் இருந்து முதல் வரிசையில் அமர்ந்திருந்த ஒரு மாணவியைப் பார்த்து “போன வாரம் திங்கட்கிழமை காலைல என்ன சாப்பிட்ட?” என்று கேட்டார்.

“தயிர்சாதம்”

சுதாரித்த சுஜாதா, “சரி... அதுக்கும் போனவாரம் செவ்வாய்க் கிழமை?”

“தயிர்சாதம்தான். எங்க வீட்ல 15 வருஷமா காலைல தயிர்சாதம்தான்” என்றாளாம். மேற்கொண்டு பேச்சை எப்படிக் கொண்டுசெல்வது என்று திணறினாராம் அவர்!


ஞாபகமறதியைப் போக்க ஒரு நல்ல ப்ராக்டீஸ் சொல்றேன். அதாவது காலைல எழுந்ததுமே இன்னைக்கு ஐந்து விஷயங்களை நம்ம ஞாபகத்துக்கு கொண்டு வரணும்ன்னு ப்ளான் பண்ணுங்க. (எதைப் பண்ணிணாலும் ப்ளான் பண்ணிப் பண்ணணும்!) உதாரணத்துக்கு,

1. காலைல 9.30 மணிக்கு பெங்களூர் மாமாவை நினைக்கணும்.
2. 11 மணிக்கு ஆஃபீஸ்ல டெஸ்பாட்ச்ல இருக்கற மாலினியைப் பார்த்து சிரிச்சுட்டு வரணும்.
3. 1 மணிக்கு சாப்பிடப் போறப்ப மகேஷைப் பார்த்து சாப்பிட்டாச்சா’ன்னு கேக்கணும்.
4. நாலுமணிக்கு டீ சாப்பிடப் போறப்ப டீ மாஸ்டர்கிட்ட ‘சௌக்கியமா’ன்னு ஒரு சிரிப்பு சிரிக்கணும்.
5. ஆறரை மணிக்கு எதிர்வீட்டு ஃபிகருக்கு ஃபோன் பண்ணி ‘ஐயையோ... தப்பா உங்களுக்கு கூப்பிட்டுட்டேன். சாரி’ன்னு சொல்லணும்.

முதல்ல கொஞ்ச நாளைக்கு இந்த மாதிரி ஐந்து விஷயங்களை காலைல டைரில எழுதிட்டு, நைட் போய் எதை எதை மறந்தீங்கன்னு பாருங்க. இப்படியே கொஞ்ச நாள் செஞ்ச பின்னாடி, டைரில எழுதாமயே ஞாபகத்துல வெச்சுகிட்டே இதைப் பின்பற்றலாம். ஒரு முக்கியமான விஷயம் டெய்லி ஒரே மேட்டர்களை எழுதிடாதீங்க. தினமும் எதிர்வீட்டு ஃபிகர்கிட்ட ராங்நம்பர் சொன்னா என்ன ஆகும்ன்னு தெரியும்ல?

‘இதை டைரில எழுதணும், இந்தமாதிரி ப்ராக்டீஸ் பண்ணணும்-ங்கறதெல்லாம் மறந்துடுச்சுன்னா?’-ன்னு சிலர் நெனைக்கக்கூடும். அவங்க மறக்காம வீட்ல சொல்லி, மறக்காம டாக்டரைப் பார்க்கறது ரொம்ப முக்கியம்!





ஏறக்குறைய நான் டாக்டரைப் பாக்கற ஸ்டேஜுலதான் இருக்கேன். ஹீட்டர் ரிப்பேர் ஆகி ஒரு வாரமாச்சு, எலக்ட்ரீஷியன்கிட்ட சொல்ல மறந்துடறேன், ஒருத்தன் பணம் தரணும், அது சம்பந்தமான ரசீது வேறொரு நண்பர்கிட்ட இருக்கு. மூணுமாசமா போய் வாங்கணும்ன்னு நெனைக்கறேன். நேரம் இல்லை. நேரம் இருக்கறப்ப இந்த விஷயம் மறந்துடுது. ஒரே ஒரு நல்ல விஷயம், நண்பர்கள் கிட்ட எதுனா சங்கடம் வந்ததுன்னா அதையும் மறந்துடறதுதான்!

முதல்ல இருந்ததை விட ஞாபக மறதி அதிகமானதுக்கு செல்ஃபோன் ரிமைண்டர்களும் ஒரு காரணம். எதையுமே மூளைக்குக் கொண்டு போய் ஸ்டோர் பண்ணாம், செல்ஃபோன் ரிமைண்டர்ல வெச்சிகிட்டு வேலையை முடிச்சுடறோம். நான் இந்த விஷயத்துல ரொம்ப மோசம். ரிமைண்டர் இல்லாம எதுவுமே ஞாபகத்துல இருக்கறதில்லை. கதைக்கோ, பதிவுக்கோ ஒரு நல்ல கரு கிடைச்சா எப்பவுமே பாக்கெட்ல ஒரு நோட்டை வெச்சுகிட்டு எழுதிக்கறது வழக்கமாப் போச்சு எனக்கு!

இப்படித்தான் ஒரு தடவை என்னாச்சுன்னா....

(ஐயா.. சாமீ.. கீழ இருக்கற தமிழிஷ் டூல்பார்ல எனக்கு ஓட்டுப் போடுங்க!)