அபியும் நானும் - ஒரு சிறப்புப் பார்வை

‘அபியும் நானும்’ படத்தை நான் ரொம்ப எதிர்பார்க்கறேன். கண்டிப்பா அது என் எதிர்பார்ப்பை பூர்த்தி செய்யும்ங்கறதுல சந்தேகமே இல்ல. மொழி டீம். ராதாமோகன் அழகிய தீயே-விலிருந்தே என்னைக் கவர்ந்துட்டார். அபியும் நானும் மகள்-தந்தை உறவைச் சொல்லும் படம். எனக்கும் மகள்கள் இருக்கறதால, எப்படா படம் வரும்ன்னு காத்துகிட்டிருக்கேன்.


இந்தப் படத்தோட பாடல்கள் வெளியிட்டாயிற்றுன்னு கேள்விப்பட்டேன். ஆனா ரெண்டு வாரமா வர்ல. போனவாரம் ப்ரகாஷ்ராஜைக் கூப்பிட்டு கேட்டப்போ, கண்டிப்பா அடுத்த வாரம் வரும்ன்னாரு. ராதா மோகன் வேற வைரமுத்து வரிகள்ல பின்னியிருக்கரு கிருஷ்ணா. கண்டிப்பா உங்களுக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும்ன்னாரு, அதுனால காத்திருந்து, காத்திருந்து ஞாயிறன்னைக்கு வாங்கீட்டேன்.

குடுத்த 99 ரூபாய் சி.டி-யோட வடிவமைப்புக்கே போயிடுச்சு!

தொறந்தா இடது பக்கம் ஒரு ஸ்கூல் பேக், வலது பக்கம் ஒரு ஸ்கூல் பேக் டைப்ல இருந்தது. கூட மொழி டி.வி.டி.இலவசம் வேற!

உள்ளுக்குள்ள குழந்தைகள் கலர் அடிக்க ஒரு பேப்பர் இருந்துச்சு. அப்புறம் ரெண்டு லேபிள்.., ஒரு போட்டிக்காக அபி நமக்கு எழுதின லெட்டர் எல்லாம் இருந்துச்சு.

பாடல்களை நீங்க கேளுங்க. நான் சொல்லவந்தது வேற...


ப்ரகாஷ்ராஜ் ஒவ்வொரு பாடலுக்கும் நடுவில் பேசியிருக்கும் வசனங்களுக்காகவே கேசட் வாங்கவேண்டும். உறவுகளைக் கொண்டாட ஒரு படம் எடுத்திருக்கோம் என்று ஆரம்பிக்கிறார் பிரகாஷ் ராஜ்.

“நாம எப்பவாவாது பஸ்ல பயணம் செய்யும்போது சில பேர் நம்ம பக்கத்துல உக்கார்ந்து, தோள்ல தூங்கி விழுந்து அடிக்கடி பொசிஷனை மாத்தி இம்சை பண்ணுவாங்க. இப்படி அரை மணிநேரம், ஒரு மணிநேரப் பயணத்துலயே சக மனிதனைச் சகிச்சுக்க முடியாத நாம வாழ்க்கைப் பயணத்துல உறவு சொல்லும் மனிதர்களை எப்படிச் சகிச்சுக்கறோம்? ஒரே வார்த்தை.. குடும்பம்.”


“உங்களை நீங்க ஃபோட்டோவுல பார்த்திருப்பீங்க. கண்ணாடில பார்த்திருப்பீங்க. உறவினர் வீட்டு கல்யாண வீடியோவுல பார்த்திருப்பீங்க. சினிமாவுல பார்த்திருக்கீங்களா? பார்க்கப் போறீங்க.”


“ஒரு அப்பாவுக்கும், மகளுக்குமான கதையில நமக்கு என்ன சம்பந்தம்ன்னு நெனைக்கறீங்களா? உங்க அம்மா, தோழி, காதலி, மனைவி-ன்னு உங்க வாழ்க்கையில வர்ற பெண்களெல்லாம் யாரோ ஒருத்தரோட மகள்தானே?”


“வாழ்க்கை இன்னைக்கு இயந்திரத்தனமா, அவசரமா ஓடிகிட்டிருக்கு. நின்னு மனசொன்றொ ரெண்டு நிமிஷம் சாமியைக் கும்பிட நேரமில்லாம, வண்டிய ஓட்டிகிட்டே சாமிக்கு ஹலோ சொல்றோம். டாய்லெட்ல உட்கார்ந்துகிட்டே எஸ்.எம்.எஸ். அனுப்பறோம். கல்யாணத்தன்னைக்குக் கூட சென்ஃபோன் ஹேண்ட்ஸ்ஃப்ரீயைக் கழட்ட முடியல. திரும்பிப் பார்த்தா முதல் காதல், முதல் முத்தம், முதல் வெற்றி இப்படி முப்பது வருஷ வாழ்க்கைல மொத்தமா முப்பது நிமிஷம் மட்டும்தான் வாழ்ந்ததா சொல்லலாம். அதுல முக்கியமான நிமிஷம் தந்தையாகவோ, தாயாகவோ மாறுகிற தருணம். பிறந்த குழந்தையை மொத மொதல்ல கையில ஏந்தின அந்த நிமிஷம், இதுவா என் குழந்தைன்னு நம்பமுடியாம பார்த்த அந்த நிமிஷம். கல்யாணம் ஆகாதவங்க அவங்க அப்பா அம்மாகிட்ட உங்களைப் பார்த்த அந்த மொத நிமிஷத்துல அவங்களுக்குள்ள ஓடின சிலிர்ப்பு எப்ப்டி இருந்துச்சுன்னு கேட்டுப் பாருங்களேன். வார்த்தை கிடைக்காம அல்லாடுவாங்க”


“நம்ம எல்லாருக்கும் சந்தோஷமான பருவம் பால்ய பருவம். ஏன் தெரியுமா? நீங்க மழையில நனைஞ்சு எவ்ளோ நாளாச்சு, நிமிர்ந்து நிலாவை எப்ப பார்த்தீங்க, கடலலைல கால் நனைச்சது கடைசியா எப்ப? எல்லாரும் சின்ன வயசுலன்னு சொல்லுவீங்க. ஏன்? இன்னைக்கும் அதே மழைதானே? நாம இப்ப ஓடினாலும் கூடவே ஓடிவரும் நிலா. தொட்டு விளையாட்டுல தோத்துப் போன அதே கடல்தானே இன்னைக்கும் இருக்கு? எல்லாக் காலத்துலயும் இயற்கை இயற்கையாத்தான் இருக்கு. நாமதான் மாறிக்கிட்டிருக்கோம். இயற்கைதான் பெஸ்ட் டீச்சர். இந்த உலகத்தையும், நம்மையும் படைச்ச இயற்கைகிட்ட கத்துக்காம இண்டர்நெட்ல என்னத்த கத்துக்கப் போறோம்?”

“நம்ம வாழ்க்கைல விடை தெரியாத கேள்விகள் எவ்வளவோ இருக்கு... வார்த்தை பழகாத குழந்தையும் குழந்தையும் ஏதோ சிரிச்சுப் பேசிப்பாங்களே... என்ன பேசிக்குவாங்க? ப்ளாட்ஃபார்ம்ல வாழற குழந்தைக்கு வீடுன்னு சொன்னதும் என்ன விஷுவல் வரும்? அவசரமா எங்கியோ போகும்போது மட்டும் ஏன் வண்டி பஞ்சராகுது? தனக்கு துப்பாக்கி ஏந்திய பாதுகாப்பு தரும்போது கடவுள் என்ன நினைப்பாரு? ஒரு ரூபாய்க்கு கடலை வாங்கும்போது கூட கடைசி கடலை மட்டும் ஏன் சொத்தையா இருக்கு? இப்படி சின்னதும் பெரிசுமா நம்ம வாழ்க்கை முழுக்க கேள்வியா இருகு. அப்ப விடை என்னாங்கறீங்களா? வாழ்ந்து பார்க்கறதுதான்!”

“ஒரு பூ உதிர்வதும் இன்னொரு பூ மலர்வதும் மாதிரி உறவும் பிரிவும் இருக்கு. நாம நேசிச்ச உறவையும் திடீர்னு பங்கு போட யாராவது வரத்தான் செய்வாங்க. பெரிய அதிர்ச்சியா இருந்தாலும் அப்புறம் ஏத்துகக் பழகிடுவோம். நம்மளை விட்டி இவங்க போய்ட்டா என்ன பண்ணுவோம்ன்னு நெனைக்கறப்ப மனசுல வர்ற பயம் இருக்கே.. அப்பப்பா.. அதுதான் நரகம். ஒரே பிள்ளையா இருக்கறப்போ புதுசா தம்பிப் பாப்பா வர்ற போதும், வெரிகுட்ன்னு தட்டிக் குடுத்த டீச்சர் புதுசா வர்றவனையும் தட்டிக் குடுக்கறப்பவும், நம்ம தோழி அவ தோழனை அறிமுகப் படுத்தும்போதும்... ஏன் குழந்தைக கிட்ட அம்மா பிடிக்குமா அப்பா பிடிக்குமான்னு கேக்கும்போதும் நிலவு மாதிரி பயமும் கூடவே வரும்.”


இந்தமாதிரி அவரோட ஒவ்வொரு பத்தியும் ஒவ்வொரு கவிதை!!!

என் ஒரே வேண்டுகோள் தயவுசெஞ்சு இந்த சி.டியை எல்லாரும் காசு கொடுத்து வாங்குங்க...! ப்ளீஸ்!



பி.கு: பத்திரிகை ஒன்றில் பணிபுரியும் நண்பர்கள் பெயரை மாற்றி எழுதியிருக்கிறேன்.. ஹி..ஹி.. கண்டுக்காதீங்க!