தலைப்பில்லாத கவிதைகள்

கூடத்தில் வானொலியில்
வழிந்து கொண்டிருந்தது நல்லதொரு
சங்கீதம்.
முற்றத்தில்
ஐந்தாறு மழலைகள்
உரக்கச் கத்தியபடி
விளையாடிக் கொண்டிருக்க
உள்ளிருந்து கேட்டது
அப்பாவின் குரல்-
‘எல்லாரையும் துரத்துடா.
கீர்த்தனை கேட்க விடாம
என்ன கூச்சல் இது’
நான் யாரையும் துரத்தவில்லை;
துரத்த மனமில்லை.
அப்பா வெளியே வந்து
‘சங்கீதத்தை
ரசிக்கத் தெரியாத ஜடமே’
என்றெனைத் திட்டிப் போனார்
மறுபடி மழலைகள்
கலகலவெனச் சிரித்தனர்

நான் ரசித்தேன்
உள்ளுக்குள் அப்பாவை நினைத்துச்
சிரித்தபடி.


(ஜூன் 1 – 1996 – மனோரஞ்சிதம் இதழில் வெளியானது)


***********************************

சேர்த்து வைத்த கவிதைகள்
எழுதி முடித்த பழைய டைரிகள்
எப்போதோ
உயிருக்குப் போராடி மீண்டு வந்தபோது
டாக்டர் தந்த ப்ரிஸ்க்ரிப்ஷன்
இறந்துபோன பாட்டியின் கடிதம்
நண்பர்களின் ஆட்டோகிராஃப்
இவற்றோடு
உன் நினைவுகளும்.
அவ்வப்போது
புரட்டிப் பார்க்க.

*************************************


‘உங்கள் கவிதை
என்னைக் கவர்ந்தது
அலுவலக மேஜைக்
கண்ணாடிக்கடியில்
அதை வைத்துள்ளேன்’
அறிவித்தார் நண்பர்.
எனக்கும் பிடித்த கவிதைகள்
எத்தனையோ உண்டு.
அப்படிப் பாதுகாக்க
எனக்கும்தான் ஆசை.
யார் தருகிறீர்கள் எனக்கு?
ஒரு வேலையும்-
கண்ணாடி வைத்த மேஜையும்?

(ஜூலை 94 உங்கள் ஜூனியரில் வெளியானது)

(இந்தக் கவிதை எழுத்தாளர் உமாசம்பத் அந்தக் காலகட்டத்தில் என் கவிதையொன்றைப் பாராட்டி எழுதிய கடிதத்தின் பாதிப்பில் எழுதி... வெளியானது)




.