அவியல் 15.09.09

அறிவிப்பு:-

இந்த அவியல் சென்னை - உரையாடல் பட்டறைக்குப் போகுமுன் எழுதி வைத்திருந்தது. உரையாடல் சிறுகதைப் பட்டறை குறித்த அனுபவங்கள் இரு தினங்களுக்குள்ளாக வெளிவரும் என்பதை அனைவர்க்கும் அறிவித்துக் கொள்கிறேன்!

************************************
கேரளா, திருச்சூர் மாவட்டம் ஷொர்ணூர் அருகே ‘பாரதப்புழை’ எனப்படும் மிகப் பெரிய ஆறு ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது. அந்த ஆற்றில் அடிக்கடி நடக்கும் மணல் திருட்டைக் கண்டித்து அந்தப் பகுதி மக்கள் பலவிதமான போராட்டங்கள் நடத்தி, கடைசியாக மணல் நிரப்பும் போராட்டம் நடத்தலாம் என்று முடிவெடுத்தார்கள். அதாவது லாரி லாரியாக மணல்களைக் கொண்டுவந்து, ஆற்றின் கரையோரத்தில் கொட்டி சமன்படுத்தலாம் என்று போராட்டக் குழுவினர் நினைத்தார்கள். செய்தும் காட்டினார்கள்.

இதை என்னிடம் சொன்னவரிடம் கேட்டேன்.. “ரொம்ப நல்ல விஷயமாச்சே..”

“அதான் இல்ல...”

“ஏன்?”

“பதினைஞ்சு இருவது லாரி நிறைய மணலைக் கொண்டுவந்து, ட்ராஃபிக் ஜாமாக்கி எல்லாரோட கவனத்தை இதுல திருப்பறதுதான் திட்டம். போராட்டத்துக்கு முதல்நாள் நைட் அவ்ளோ மணலுக்கு என்ன பண்ணன்னு வேற வழியில்லாம, இரவோட இரவா யாருக்கும் தெரியாம அங்கிருந்தே மணலை அள்ளி லாரில போட்டுட்டு அடுத்த நாள் வந்து அங்கியே கொட்டினாங்களாம்....!”

அதுசரி!

************************

கிரேசி கிரி பற்றி எழுதி ரொம்ப நாளாச்சு. இவன் டூவீலர் ஓட்டிக் கொண்டு போகும்போது யாரையோ சடக்கென்று முந்த அவர் தடுமாறி ‘என்னய்யா வண்டி ஓட்டற?’ என்று கேட்டிருக்கிறார். இவன் “ஸ்ப்ளெண்டர் ப்ளஸ்ங்க” என்றுவிட்டு வந்திருக்கிறான். இது நடந்தது ரொம்ப நாளைக்கு முன். லேட்டஸ்டாக யாரோ இதே போல கோவமாக ‘எப்படி ஓட்டற பாரு’ என்று திட்டியதற்கு இவன் சொன்னானாம்.. “சின்ன வயசுலயே பழகீட்டேன்ல..”

***********************

நினைத்தாலே இனிக்கும் விமர்சனத்தில் ஒரு கண்டனத்தை பதிவு செய்யாமல் விட்டுவிட்டேன். படத்தில் நாயகர்கள் சினிமாவுக்குப் போகிறார்கள். அங்கே திருநங்கைகளுக்கு நடுவே இவர்கள் அமர்ந்திருப்பது போலவும் அதனால் இவர்கள் அவதிப்படுவது போலவும் கீழ்த்தரமாக நகைச்சுவை என்ற பெயரில் காட்டியிருக்கிறார்கள். எத்தனை வருடப் பழைய காமெடி அது.. இன்னுமா இப்படி அவர்களைக் கேவலப்படுத்துவது?

படத்தில் கடுப்பேற்றிய இன்னொரு அம்சம் பின்னணி இசை. ஒரே இரைச்சலாகவே இருந்தது.

*************************


எங்கள் ஊரான உடுமலைப்பேட்டையில் குட்டைத் திடலில்தான் மகாத்மா காந்தி சிலையை வைத்திருப்பார்கள். இந்த முறை அந்த வழியாகப் போகும்போது உடன் வந்தவர் கேட்டார். “காந்தி எப்படி இருக்காருன்னு பார்க்கலாம்” நான் சொன்னேன்.. “அவர் அப்படியேதான் இருக்காரு.. நாமதான் மாறிட்டோம்...”

முக்கியமான விஷயம்.. மிகப்பெரிய பள்ளமாக, அழுக்கும் குப்பை நீருமாய் குட்டையாய் இருந்த அந்த இடத்தை காந்தி வந்துதான் மேடாக்கினார் என்பது உண்மை.

***********************

இந்த வார எப்படி இப்படியெல்லாம்..

ஏதோ ஒரு ஜாலியான வாக்குவாதத்தில் என் மனைவியைப் பற்றி ஏதோ சொன்னதும் அவருக்கு சப்போர்ட்டாக என் மகள் மீராவும் எதையோ சொன்னாள். நான் கேட்டேன்.. “உனக்கு முன்னாடியே உங்கம்மாவைப் பத்தி எனக்கும் தெரியும் மீரா..” என்றேன். டக்கெனச் சொன்னாள் அவள்:

“நீங்க பொறந்து இருவது வருஷம் கழிச்சுதான் எங்கம்மாவைப் பாத்தீங்க.. நான் பொறந்ததுலேர்ந்து அவங்களைப் பார்த்துகிட்டிருக்கேன்..”

*****************