ஒன்... டூ.. த்ரீ...

புதியதாய் ஒரு புத்தகத்தை வாங்கி புரட்டிப் பார்க்கும் அதே சந்தோஷம் புதியதாய் வெளியாகும் படப்பாடல் சி.டி.யை வாங்கி கவரைப் பிரித்து, பாட்டு எழுதியவர்கள், பாடியவர்கள் என்று பார்க்கும்போதும் அப்படியே இருக்கிறது. அந்த உற்சாகம் மட்டும் எனக்கென்னவோ குறையவே இல்லை.

அந்த வகையில் எனக்கு சென்ற வாரம் நல்ல வேட்டை. விண்ணைத்தாண்டி வருவாயா, கோவா, தமிழ்படம் என்று மூன்று சி டிக்கள்.

கோவா பாடல்களில் முதல் பாடல் மாஸ் ஹிட்டாகப்போவது உறுதி. ‘ஏழேழு தலைமுறைக்கும்’ என்று ஆரம்பிக்கும்போதே அடி அமர்க்களப்படுத்துகிறார் யுவன். இது அவர்களின் குடும்பப்பாடலாக ஒலிக்கிறது. ஒரே ராஜா வீட்டுப் புராணம்தான். தவிரவும், யுவன் மட்டும் ‘ஏலேலு தலைமுறைக்கும்’ என்கிறார். (சி டி கவரிலும் YEZHEZHU என்று போடாமல் YELELU என்றுதான் போட்டிருக்கிறார்கள்.) கோவாவில் இளையராஜாவை அப்படியே ஃபாலோ செய்திருக்கிறார். தீம் சாங்கில் மட்டும் யுவன் டச்.

விண்ணைத்தாண்டி வருவாயா - எல்லாராலும் எதிர்பார்கப்பட்ட ஹோசானா - மாஸ் பீஸ். பாடலின் ஆரம்பவரிகளில் தாமரை இவ்வாறு எழுதியிருக்கிறார்.

“ஏன் இதயம் உடைத்தாய் நொறுங்கவே
என் மறு இதயம் தருவேன் நீ உடைக்கவே!”

இதன் அர்த்தம் என்னவாக இருக்கும் என்று சுவாரஸ்யமாக யோசித்துக் கொண்டே இருக்கிறேன். அவனுக்கு எப்படி இரண்டு இதயங்கள்? அவளுடைய இதயத்தையும் சேர்த்து இரண்டா? இப்படி அப்படியெல்லாம் யோசித்துக் கொண்டே இருக்கிறேன்.

மற்ற பாடல்களில் ஓமனப் பெண்ணே பிடித்தது.

Dark Horse என்பார்களே.. அப்படி எதிர்பாராத இன்ப அதிர்ச்சி தந்தது தமிழ்படம் பாடல்கள். இசை கண்ணன் என்று ஒருவர்.

‘பச்ச மஞ்ச கருப்புத்தமிழன் நான்’ என்றொரு ஹீரோ இண்ட்ரோ சாங்.

‘சுனாமியின் பினாமியே
குள்ளநரிகளை ஒழிக்க வந்த நல்ல நரியே
கன்னி கழியாத கவர்ச்சிக் கண்ணனே
நீ உட்கார்ந்தால் எழுந்திருக்கும் எழுச்சி நாயகன்
ஒரப்பனுக்குப் பிறந்த ஆம்பளை’ என்று ஆரம்பமே படு அமர்க்கள்ம்.

‘ஆஸ்கார் எல்லாம் எனக்கு அம்பாசிடர் காருடா
ஸ்லம்டாக் கூட எனக்கு சப்ப மேட்டர்டா’ - வரிகள் ஒவ்வொன்றும் அதிரடி. இந்தப் பாடலைக் கேட்டபின் யாரும் தன்னை பச்சைத்தமிழன் என்று பறைசாற்றிக் கொள்வார்களா என்பது சந்தேகமே.

வரிகளைக் கூர்ந்து கவனிக்கும் என் போன்றவர்களுக்கு ஜாக்பாட் ஹரிஹரன், ஸ்வேதா மோகனுடன் சேர்ந்து பாடியுள்ள ‘ஓ மகஸீயா’ பாடல். இத்தனை அர்த்தம் பொதிந்த வார்த்தைகளை ஒட்டுமொத்தமாக ஒரே பாடலில் கடந்த வருடங்களில் நான் கேட்டதேயில்லை. பாடல் எழுதியவர் என்று அமுதன் & சந்துரு என்று பெயர் போட்டிருக்கிறார்கள்! எத்தனை சிரமப்பட்டிருக்கிறார்கள் என்று கேட்கும் ஒவ்வொரு முறையும் தெரிகிறது. அற்புதமான மெலடி! அதுவும் ஹரிஹரன் அவ்வளவு சிரத்தையுடன் இதைப் பாடுகையில்... கலக்கல்!

ஐட்டம் சாங்கான ‘குத்துவிளக்கு’ பாண்டி படத்தின் ‘குத்துமதிப்பா’வின் நோட்ஸ்களோடு ஒத்துப் போயிருக்கிறது. அடுத்த பாடலான ‘ஒரு சூறாவளி கிளம்பியதே’ சபதப்பாடல். எப்படித்தான் சங்கர் மகாதேவன் சிரிக்காமல் பாடினாரோ என்று ஆச்சர்யமாய் இருக்கிறது. ஜனவரி 29க்காக காத்திருக்கிறேன். அன்றுதான் படம் ரிலீஸாம்.

ஆஃபீஸுக்கு லீவு போட்டுவிட்டுப் பார்த்தாலும் பார்ப்பேன். அவ்வளவு ஆவலாய் இருக்கிறேன்.

******************************


பொங்கல் விடுமுறைக்கு மதுரை-திருச்செந்தூர் பயணித்தேன். (நன்றி: சீனா ஐயா) மதுரையில் இருந்தபோது சூரிய கிரகணத்தால் கோவில்களுக்கு விடுமுறை. வீதிகளில் அங்கங்கே CM அழகிரிக்கு வாழ்த்து போஸ்டர்கள். (பக்கத்தில் சென்றபோதுதான் அது Chemical Minister என்று தெரிந்தது) மதுரையில் திருமலைநாயக்கர் மஹால் சென்றேன். சென்ற முறையை விட அதி சுத்தமாக இருந்தது.

மதுரை டூ திருச்செந்தூர். நெல்லைக்கு அப்புறம் திருச்செந்தூர் வரை சாலையில் இருபக்கமும் பசுமை கண்ணைக் கொள்ளை கொள்கிறது.

திருச்செந்தூர். கோவிலில் ஒரு பாதுகாப்புமில்லை. நிறைய பேர் க்ளாக் ரூமைப் பயன்படுத்தாமல் தாங்கள் கொண்டு வந்த சூட்கேஸ், பேக்குகள் சகிதம் ஆலயத்தினுள் பிரவேசித்துக் கொண்டிருந்தனர். சுத்தம் என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. உள்ளேயும் ஒரு ஒழுங்குமுறை இல்லாமல் இருந்தது. திடீரென்று பத்து பேரை நடுவில் ராஜமரியாதையோடு கொண்டு சென்றார்கள். திடீரென்று லைனில் நிற்பவர்களை பின்னுக்குத் தள்ளினார்கள். ஒரு வரைமுறையோ, மண்ணாங்கட்டியோ எதுவுமே இல்லை. பத்து லட்சம் கொடுத்தால் ஒரு மணி நேரம் சிலையை வைத்துக் கொண்டு பீச்சில் விளையாடிவிட்டு வரலாம் என்று அறிவிக்காத குறை.


எனக்கு கடல் அருகில் இருப்பதால் திருச்செந்தூர் பிடிக்கும்.

திருச்செந்தூரிலிருந்து திரும்பி வந்து கொண்டிருக்கும்போது, ஆதியை அழைத்தேன். ‘வர்ற வழில வனத் திருப்பதின்னு ஒரு கோயில் இருக்கு மிஸ் பண்ணீடாதீங்க’ என்றார். தேடிப் பிடித்து போனேன்.










கோவிலுக்கு முன்னால் செல்லும்போதே காரை நிறுத்திய செக்யூரிடி அலுவலர் ஒருவர் கார் நம்பரைக் குறித்துக் கொண்டு, நிறுத்த இடம் தேடி விசிலடித்து பார்க் செய்ய உதவுகிறார். நீஈஈஈஈஈளமான க்யூ. ஆனால் அமைதியாக வரிசையாக சென்று கொண்டிருக்கிறார்கள். ஒரு குப்பை இல்லை. சத்தம் இல்லை. நேரமின்மையால் கோயிலுக்குள் செல்லவில்லை. ஆனால் ஊழியர்கள் எல்லாரையும் அமைதியாக வழிநடத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். பொதுமக்களும் சீரான இடைவெளியில் சென்று கொண்டே இருந்தார்கள். தரிசனம் முடித்து வெளிவரும் எல்லாருக்கும் அன்னதானம். இவ்வளவு நேர்த்தியாய் இருப்பதுதான் தனியார் வசம் கோயில்கள் இருப்பதன் சிறப்பு என நினைத்துக் கொண்டேன்.

“உள்ள உண்டியல்கூட இல்ல” என்று பேசிக்கொள்வது கேட்டது.

விசாரித்தேன். யாரிடமும் நன்கொடை வாங்குவதில்லையாம். தனியார் நடத்தும் கோயிலான இங்கு எல்லா செலவும் அவர்தான் செய்கிறாராம். 2009 ஜூன் அல்லது ஜூலைதான் கும்பாபிஷேகம் நடந்ததாம்.

யாரென்று கேட்டேன். சொன்னார்கள்.

“சரவணபவன் அண்ணாச்சி ராஜகோபால்”


**************************************

போகும் வழியில் (ஜனவரி 16 அன்று) பார்த்தேன் இந்தப் போஸ்டரை. டிசம்பர் 18 ரிலீஸான இந்தப்படம் ஜனவரி 16 அன்று 40 நாட்களைத் தொட்டிருக்கிறது. சபாஷ்!





‘காலத்தை வென்றவன் நீ’ என்று விஜய் ரசிகர்கள் கொண்டாடலாம்.

‘இதைப்போய் வேலை மெனக்கெட்டு ரோட்ல நின்னு ஃபோட்டோ எடுத்துகிட்டு..’ என்று உமா திட்டினார்.

இன்று காலை அண்ணாச்சி (மேல சொன்ன அண்ணாச்சி இல்ல, நம்ம அண்ணாச்சி வடகரைவேலன்) மெயிலில் என்ன கொடுமை இது?’ என்று கோவையில் எடுத்த இந்தப் புகைப்படத்தை அனுப்பியிருந்தார்!




ஒண்ணும் தப்பில்லைங்கறேன்...


.